Andrzej Styczyński: Rtęci ci u nas dostatek

Emisja rtęci przy spalaniu węgla brunatnego jest proporcjonalnie znacznie większa niż przy spalaniu węgla kamiennego.

Rtęć jest, po plutonie, najbardziej toksycznym pierwiastkiem, który zagraża zdrowiu i życiu ludzi.

To jeden z najbardziej niebezpiecznych metali ciężkich. Ma zdolność do przekształcania się w związki organiczne, co powoduje, że z gleby i wody włącza się w łańcuch pokarmowy i akumuluje się np. w mięsie ryb. Jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet w ciąży, gdyż może uszkadzać płód ludzki i powoduje uszkodzenia układu nerwowego człowieka.
Rtęć wnika do mózgu, przenika przez barierę łożyskową, kumuluje się w nerkach, uszkadzając je. Może wywoływać niewydolność oddechową, niewydolność krążenia, zapalenie jelit, zapalenie błony śluzowej.

Do 2015 r. elektrownie mogły wyliczać poziom emisji rtęci na podstawie szacunków i kalkulacji w oparciu o tzw. własny wskaźnik referencyjny (np. mnożąc roczną masę spalonego węgla przez wskaźnik emisyjny określający, ile rtęci teoretycznie jest emitowane w wyniku spalenia węgla).

Takie ogólne nieprecyzyjne wytyczne odnośnie sposobu szacowania ilości emisji rtęci powodowały, że elektrownie wykazywały ilości nawet kilkadziesiąt razy zaniżone w stosunku rzeczywistych wartości.

Od 1 stycznia 2016 r. wszedł w życie obowiązek rzeczywistego pomiaru i monitoringu emisji rtęci dla instalacji opalanych węglem o mocy minimum 500 MW. Wynika on z Dyrektywy Unijnej o Emisjach Przemysłowych (Dyrektywa Unijna IED – Industrial Emission Directive). W polskim prawie wymóg ten został nałożony w rozporządzeniu w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji.

Zamknięta już Elektrownia Adamów przez ponad 50 lat pracy nie wykazywała wcale, lub wykazywała śladowe ilości emisji rtęci do środowiska.

W 2017 roku Elektrownia Adamów po raz pierwszy i ostatni opublikowała rzeczywistą ilość wyemitowanej do atmosfery rtęci za rok 2016. Ta ilość to: 328kg.
Znaczy to,że przez 54 lata swojej pracy Elektrownia wydaliła ponad 17 ton rtęci. Ta rtęć przenikała do gleby wody i roślin. Resztę dopowiedzmy sobie sami.