Dariusz Młynarczyk: Przestańmy wojować, zacznijmy budować

 

 

W poniedziałek późnym wieczorem, gdy zaczęły opadać emocje, zdałem sobie sprawę, że ten chocholi taniec bezwzględnej rywalizacji politycznej należy spróbować przerwać. 24 h wcześniej pogratulowałem burmistrzowi wygranej. Nie było łatwo sięgnąć po telefon, ale uznałem, że tak należy postąpić. 

 

We wtorek na spotkaniu antyburmistrzowskiej opozycji oznajmiłem, że radni Platformy Obywatelskiej nie wejdą w projekt totalnej opozycji. Wcześniej chciałem porozmawiać z liderem Lewicy, z którym w ostatnim okresie udało się nawiązać nić porozumienia. Niestety, ku mojemu zaskoczeniu, odmówił spotkania i rozmowy. Był już całkowicie nastawiony na budowanie totalnej opozycji i to przy współpracy z politykami PiS. Dla mnie oraz dla PO było to całkowicie nie do zaakceptowania.

 

Był czas, gdy Młynarczyk z Antosikiem blisko współpracowali. Później nastąpił okres, który nas poróżnił na lata. Zabrnęliśmy w ślepy zaułek. Poprosiłem o spotkanie, chcąc zakończyć tę wojnę turecko-turecką. Nie wiedziałem co z tego wyniknie, przecież dobrymi chęciami jest piekło wybrukowane.

 

Na szczęście burmistrz też miał refleksje, że jakaś korekta kursu jest wskazana – przynajmniej takie odniosłem wrażenie podczas naszej, blisko półtoragodzinnej rozmowy. 

 

Po wojnie zwaśnione strony najczęściej zawierają rozejm, zawieszenie broni, negocjują traktat pokojowy. Bo żyć trzeba dalej, w pokoju. Burmistrz przyrównał kampanię do walki bokserskiej. W ringu dorośli faceci okładają się równo. Każdy cios ma swoją wagę, ale po walce bokserzy podają sobie ręce. W minionej kampanii wynik był bliski remisu, z ostatecznym wskazaniem na Romualda Antosika. Nawet spodobało mi się to porównanie.

 

Porozumienie o współpracy w Radzie Miejskiej Turku

Wczoraj jedenastu radnych z trzech komitetów wyborczych podpisało porozumienie o współpracy w radzie miasta. Data trochę symboliczna, gdyż 25 kwietnia przypadają urodziny Turku. Ot taki mały prezent dla miasta i jego mieszkańców. 

Porozumienie podpisali: 
Paweł Borowski, Włodzimierz Bujała, Marcin Derucki, Mariusz Drzewiecki, Radosław Idzikowski, Henryk Kacprzak, Mariola Kadrzyńska-Siwek, Marta Kiszewska, Zbigniew Korzeniowski, Elżbieta Niespodziańska, Emilia Swenderska.

 

Ocenę minionych dwóch kadencji mamy pewnie różną, ale na szczęście zarówno burmistrz, jak i ja, chcemy wyciągać wnioski i skupić się na przyszłości. Na horyzoncie są środki z Funduszu Sprawiedliwej Transformacji, Fundusze Europejskie dla Wielkopolski oraz środki z KPO. Do Turku mogą trafić dziesiątki, jeśli nie setki milionów złotych. Warto na spokojnie w szerszym gronie zastanowić się, jak sensownie to morze pieniędzy zainwestować, by w Turku żyło się co raz lepiej. 

Przez ostatnie lata brakowało dobrych relacji władz krajowych z miastem. Teraz będzie szansa to zmienić z korzyścią dla Turku. Musimy starać się nadrobić stracony czas, przykład z geotermią nie powinien więcej już się powtórzyć. 

Jeżeli burmistrz będzie chciał w pełni korzystać z zasobów i pomysłów PO, nie odmówimy wsparcia. Jeżeli nić porozumienia i wzajemnego zaufania będzie się wzmacniać, to może zaproponujemy podpisanie umowy koalicyjnej, ale nie będzie to nasz warunek dalszej współpracy. Może to naiwne postrzeganie polityki, ale myślę, że warto spróbować.